در این مطلب تعدادی از احادیث گوهر بار از پیامبر اکرم حضرت محمد رسول الله(ص) به نقل از منابع روایی شیعه و سنی آمده است که به روزگار غریبی اسلام در آخرالزمان و ظهور امام عصر( عج) مربوط می باشد. مضامین احادیث آنقدر تکان دهنده و به روز هستند که انگار روزگار ما را مرور می کنند:

پیامبر خدا محمد مصطفی ( که درود خدا بر او باد) در روایتی فرمود:روزگاری خواهد آمد که دین خدا تکه تکه خواهد شد. سنت من در نزد آنان بدعت و بدعت در نزد آنان سنت باشد ، شخصیت های بزرگ در نزد آنها حیله گر خوانده می شوند و اشخاص حیله گر در نزد مردم، با شخصیت و وزین خوانده شوند .مومن در نزد آنان حقیر و بی مقدار می شود و فاسق به پیش آنها محترم و ارجمند باشد ، کودکانشان پلید و گستاخ و بی ادب و زنانشان بی باک و بی شرم و بی حیا شوند، پناه بردن به آنها خواری و اعتماد به آنان ذلت و درخواست چیزی از آنها نمودن، جامه درویشی به تن کردن و مایه بیچارگی و ننگ است .در آن هنگام خداوند ، آنان را از باران به هنگام، محروم سازد و در وقت نامناسب بر آنها ببارد .

اگر در جمع آنها باشی به تو دروغ گویند

زمانی بر مردم بیاید که چهره هایشان چهره های آدمیان ولی دل هایشان دل های شیاطین باشد ، بسان گرگان درنده خونریز باشند. از منکرات اجتناب نکنند، پیوسته به کارهای ناپسند خویش ادامه دهند ، اگر در جمع آنها باشی به تو دروغ گویند و اگر خبری برایشان بازگویی تو را دروغگویی شناسند و چون از آنها غایب باشی غیبتت کنند . افراد بد بر آنان مسلط شود که آنان را به انواع عذاب معذب دارند، نیکانشان دعا کنند ولی اجابت نشود.

شکم هاشان خدایان آنها، و زنانشان قبله گاهشان و پولشان دین شان

در جایی دیگر رسول خدا فرمود : زمانی بر مردم بیاید که شکم هاشان خدایان آنها شود، و زنانشان قبله گاهشان و پول شان دین شان شود و کالاهای دنیوی را مایه شرف و اعتبار و ارزش خویش دانند .از ایمان جز نامی و از اسلام جز آثاری و از قرآن جز درس نماند. ساختمان های مسجدهایشان آباد باشد ولی دلهایشان از جهت هدایت خدا خراب شود .

به چهار بلا مبتلا شوند. نخست: تجاوز به ناموس شان

در آن روزگار است که خداوند، آنها را به چهار بلا مبتلا سازد . نخست: تجاوز به ناموسشان و دوم: هتک حرمت از ناحیه زورمندان و ثروتمندانشان ، سوم: خشکسالی، چهارم: ظلم و ستم از جانب زمامداران و قاضیان .اصحاب از سخنان آن حضرت سخت به شگفت آمدند و گفتند : یا رسول الله ! مگر آنها بت پرست هستند؟ پیامبر فرمود : آری هر پول و درهمی به نزد آنها بتی است که در حد پرستش به آن تعلق خاطر دارند .

آنچنان از علما بگریزند که گوسفند از گرگ گریزد

از پیامبر خدا در منابع شیعه و اهل تسنن روایت شده است که در جایی دیگر فرمود:روزگاری بیاید که مردم شان آنچنان از علما بگریزند که گوسفند از گرگ گریزد. در آن هنگام، خداوند آنها را به سه بلا دچار سازد : نخست آنکه برکت از مالشان بگیرد ، دوم: ستمگران را بر آنها مسلط سازد و سوم انکه بی ایمان از دنیا بروند .

یکی ازاصحا ب از پیامبر پرسید: یا رسول الله دین مردم شان چگونه خواهد بود؟پیامبر فرمود : زمانی بر مردم بیاید که هر کس دین خویش را به سختی حفظ کند . دینداری شان بسان کسی ماند که آتش در دست خود نگه دارد.

از قرآن جز رسم الخطی و از اسلام جز نامی برای مسلمانان نماند

در جایی دیگر در بحارالانوار جلد۵۲ص۱۹۰ پیامبر فرمود : زمانی برسد که از قرآن جز رسم الخطی و از اسلام جز نامی برای مسلمانان نماند ، آنچنانکه گروهی به دین خدا در جهان خوانده شوند در حالی که همین گروه از هرکسی از اسلام دورتر باشند. مسجدهاشان از حیث ساختمان آباد ولی از نظر هدایت، خراب باشد.در میان مردمانشان قرآن و اهل آن در اقلیت باشند. مومنانشان در میان مردم باشند ولی در میان آنها نباشند، با مردم باشند ولی براستی با مردم نباشند ، زیرا هدایت با ضلالت همراه نیست گرچه در کنار یکدیگر باشند .

به اندک نانی پیش هرکسی کرنش کنند

در بحار ج ۷۷ص۳۶۹ آمده است پیامبر در اواخر عمر خود اصحاب را جمع کردند و فرمودند: زمانی بر مردم بیاید که اخلاق انسانی از آنان رخت بربندد چنانکه اگر نام یکی را بشنوی به از آن بود که آن را ببینی یا اگر او را ببینی به از آن است که او را بیازمایی. چون او را بیازمایی، حالاتی زشت و ناروا در او مشاهده کنی .دینشان پول و قبله گاهشان زنانشان شود. برای رسیدن به اندک نانی پیش هرکسی کرنش کنند نه خود را در پناه اسلام دانند و نه به کیش نصرانی زندگی کنند . بازرگانان و کاسبان شان رباخوار و فریبکار ، و زنانشان خود را برای نامحرمان بیارایند. در آن هنگام اشرارشان بر آنها چیره گردند و هر چه دعا کنند به اجابت نرسد .

آنچنان به قوانین اسلامی بی اعتنا بشوند که…

روزگاری خواهد امد که مردمانشان به پراکندگی مصمم باشند و از هماهنگی و اتفاق نظر و اتحاد بدور شوند. آنچنان به قوانین اسلامی بی اعتنا بشوند که گویی آنان خود پیشوای قرآن بودند نه قرآن پیشوای آنها . از حق جز نامی نزد آنها نمانده باشد و از قرآن جز خط و ورقی نشناسند. بسا یکی در درس قرآن و تفسیر وارد شود ، هنوز جا خوش نکرده از دین خارج شود . و چون در آخرالزمان دینتان دستخوش افکار گوناگون روایات جدید شود، کمتر کسی از شماست که دینش را حفظ کند.

هنگامی که معیشت جز با گناه تامین نگردد

در کنزالاعمال حدیث ۳۱۰۰۸ آمده است یکی از اصحاب پرسید دین خدا چگونه خواهد شد؟پیامبر(ص) فرمود : زمانی بر مردم بیاید که هیچ دیندار دینش برایش سالم نماند جز اینکه از قله کوهی بگریزد یا از سوراخی به سوراخ دیگر پناه برد چون روباه که با بچه هایش چنین کند ، و این آخرالزمان باشد .

هنگامی که معیشت جز با گناه تامین نگردد ، چون این وضع پیش آید عزب بودن و تجرد حلال شود ، در آن روزگار است که مرد به دست پدر و مادرش تباه و گمراه شود و اگر پدر و مادر نداشته باشد به دست زن و فرزندش و اگر زن و فرزند نداشته باشد، چه بسا هلاکت و تباهی اش به دست خویشان و همسایگانش باشد که او را به تهیدستی و فقر سرزنش کنندو بترسانند و تکالیفی بر او نهند که وی از عهده ان بر نیاید تا گاهی که او به پرتگاه های هلاکت سقوط کند .

در آخرالزمان فریبکارانی بیایند که حدیث هایی نو و روایت هایی جدید از دین بر شما بخوانند و نیز از پیامبر خدا در کتاب کنزالاعمال، حدیث ۲۹۰۳۲۴ روایت شده است که فرمود : در آخرالزمان دغلبازان و فریبکارانی بیایند که حدیث هایی نو و روایت هایی جدید از دین بر شما بخوانند، انچنان که نه شما و نه پدرانتان چنین حدیث هایی نشنیده باشید. پس دوری گزینید از آنها. مبدا به دام تزویر و فریب شان بیافتید .

از علی بن ابی طالب(ع) درباه آخرالزمان پرسیده شد : آیا در آن زمان مومنانی وجود دارند؟ فرمود: آری . باز پرسیده شد: آیا از ایمان آنان بر اثر فتنه ها چیزی کاسته می شود؟ فرمود: نه ، مگر آن مقدار که قطرات باران از سنگ خارا بکاهد اما آنان در رنج بسر برند.

امیرالمونین (ع) فرمود : زمانی بر مردم بیاید که مقرب نباشد جز به سخن چینی ، و جالب شمرده نشود جز فاجر بودن ، و تحقیر نشوند جز افراد با انصاف، در آن زمان دستگیری مستمندان زیان بشمار آید و صله رحم لطف وبزرگواری بشمار آید .(نهج/حکمت ۱۰۲).

امام سجاد(ع) فرمود : چون خداوند می دانست در آخرالزمان اهل فکر دقیق النظر خواهند آمد، از این جهت قل هوالله و احد و آیاتی از سوره حدید نازل کرد. بحار ۶۰/۱۸

بر شما باد که همچون بادیه نشینان و زنان دینداری کنید

امام صادق(ع) فرمود : چون قائم ما قیام کند خداوند انچنان نیرویی به چشم و گوش پیروانش داده که به پیک و پیام اور نیازی نداشته باشند و به هرکجای جهان که باشند امام خود را ببینند و سخنش را بشنوند. بحار ۳۶/۴۵

پیامبر (ص) فرمود :« این دین مدام برپا خواهد ماند و گروهی از مسلمانان از آن دفاع کنند و در کنار ان بجنگند تا قیامت بپا شود » و فرمود « در هر عصر و زمانی گروهی از امتم مدافع احکام خدا باشند و از مخالفان باکی نداشته باشند » کنزالاعمال حدیث۳۴۴۹۹و۳۴۵۰۰

در جای دیگری فرمودند: « چون در اخرالزمان دینتان دستخوش افکار گوناگون گردد، بر شما باد که همچون بادیه نشینان و زنان دینداری کنید که به دل هایشان دیندارند و دین انها از الایش به افکار مصون ماند.

باید توجه داشت که این گونه روایات مشوّقی برای شیعیانی است که در زمان غیبت اعمال وکردارشان مطابق با دستورات اهل بیت (ع)بوده‌ است

در مطلبی با عنوان “احادیثی تکان دهنده درباره آخرالزمان از پیامبر اکرم(ص)” به احادیثی که در مزمت و ابتلائات مردم آخرالزمان بود ، پرداختیم اما در این مطلب به بررسی و مطالعه احادیثی که در مدح مردم آخرالزمان است ، می پردازیم.در این احادیث مشخص می شود که مردم آخر الزمان از مردم زمان پیامبر یا معصومین دیگر برتری دارند و با وجود ندیدن امام و پیامبر و معجزات آنان به ایشان ایمان دارند .

*عجیب ترین و بزرگ ترین مردم

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: یا علىّ ! عجیب‏ترین مردم از جهت ایمان، و عظیم ترین ایشان از جهت یقین گروهى هستند که در آخر الزمان زیست می‌کنند، زیرا ایشان به دیدار پیامبر نرسیده اند، و حجّت از ایشان غائب است، ولى ایشان به نوشته ‏اى(کتاب‌های روایات معصومین) ایمان آورده‏ اند.
من لا یحضره الفقیه ، شیخ صدوق(۳۸۱ هق ) ، ج ۴ ، ص ۳۶۶

*برادران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم در آخرالزمان

ابو بصیر و او از امام محمد باقر علیه السّلام‏ روایت نموده که پیغمبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله روزى در جمعى از اصحاب خود دو بار فرمود: خداوندا! برادران مرا به من بنمایان. اصحاب عرض کردند: یا رسول اللَّه! مگر ما برادران شما نیستیم؟ فرمود: نه! شما اصحاب من می باشید، برادران من مردمى در آخر الزمان هستند که به من ایمان مى‏ آورند، با این که مرا ندیده ‏اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان، پیش از آن که از صلب پدران و رحم مادرانشان بیرون بیایند، به من شناسانده است. ثابت ماندن یکى از آنها بر دین خود، از صاف کردن درخت خاردار (قتاد) با دست در شب ظلمانى، دشوارتر است. و یا مانند کسى است که پاره ‏اى از آتش چوب درخت «غضا» را در دست نگاه دارد. آنها چراغ هاى شب تار می باشند، پروردگار آنان را از هر فتنه تیره و تارى نجات می دهد.
بحار الأنوار ، علامه مجلسی ، ج ۵۲ ، ص ۱۲۴

*مردم آخرالزمان دقیق و ژرف اندیش

به این روایتی که به دقّت و تعمّق مردم آخر الزمان اشاره دارد توجّه نمائید:
از امام چهارم علیه السلام‌ راجع به‌ توحید پرسش شد، فرمود: خداى عزّوجلّ دانست که در آخر الزمان مردمى محقِّق و موشکاف آیند.از این رو سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و آیات سوره حدید را که آخرش «وَ هُوَ عَلِیمٌ‏ بِذَاتِ الصُّدُورِ» است نازل فرمود، پس هر که براى خداشناسى غیر از این جوید هلاک است.
توحید صدوق، ص ۲۸۳، باب۴۰، باب أدنى ما یجزئ من معرفه التوحید

رافضه در آخرالزمان:

امیر المؤمنین علیهم السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله به من فرمود: شبى که مرا به آسمانها بردند قصرهایى دیدم که از یاقوت سرخ و زبر جد سبز و درّ و مرجان و طلاى خالص بود، کاه گل آنها از مشک خوشبو و خاکش از زعفران، و داراى میوه و نخل خرما و انار بود، و حوریه‏ و زنهاى زیبا و نهرهاى شیر و عسل که بر روى درّ و جواهر مى‏ گذشت و در کنار آن دو نهر خیمه ‏ها و غرفه‏ هایى بنا شده بود و در آنها خدمتکارها و پسرانى بودند، و فرشهایش از استبرق و سندس و حریر بود و طنابهایى در آنها بود؛ گفتم: اى حبیب من جبرئیل این قصرها از آن کیست؟ و قصه آنها چیست؟

جبرئیل گفت: این قصرها و آنچه در آن است و چندین برابر آن مخصوص شیعیان برادرت و جانشین تو پس از تو بر امّت على است، و ایشان را در آخر الزمان به نامى که دیگران را آزار دهد بخوانند، آنها را رافضه (واگذارندگان) خوانند، در صورتى که این نام براى آنان زینت است، زیرا ایشان باطل را واگذارده و به حق چنگ زده ‏اند، و سواد اعظم اینانند، و اینها مخصوص شیعیان فرزندت حسن پس از اوست، و براى شیعیان برادرش حسین پس از اوست، و براى شیعیان فرزندش على بن الحسین بعد از اوست، و براى شیعیان فرزندش محمد بن على پس از اوست، و مخصوص شیعیان فرزندش جعفر بن محمد پس از اوست، و براى شیعیان فرزندش على بن الحسین بعد از اوست، و براى شیعیان فرزندش محمد بن على بعد از او؛ و براى شیعیان فرزندش حسن بن على پس از او، و براى شیعیان فرزندش محمد المهدى پس از اوست.

اى‏ محمد اینان امامان پس از تو نشانه ‏هاى هدایت و چراغهاى روشن در تاریکى ‏ها هستند، شیعیانشان تمامى فرزندان تو هستند، و دوستداران آنها پیروان حق و دوستان خدا و رسولند، که باطل را واگذارده و از آن دورى کرده ‏اند، و آهنگ حق نموده و از آن پیروى کرده ‏اند، آنها را در زمان زندگى‏شان دوست داشته و پس از مرگشان زیارت کنند، در صدد یارى آنهایند و به دوستى آنها اعتماد کنند، رحمت خدا بر ایشان باد زیرا او آمرزنده و مهربان است.
دلائل الامامه ، محمد بن جریر الطبری ( الشیعی) ، ص ۴۷۶٫

البته باید توجه داشت که این گونه روایات مشوّقی برای شیعیانی است که در زمان غیبت امام زمانشان اعمال و کردارشان کاملاً مطابق و منطبق با دستورات اهل بیت علیهم السلام بوده‌ و مطیع اوامر آن بزرگواران هستند و نباید این گونه روایات موجب عجب و غرور آنها گردد.

“امید مایه حیات انسان و حرکت و عاملی برای زندگی انسان است. امید با آرزو تفاوت دارد. انسان ها ذاتا عاشق همه کمالات هستند و همه چیز را به طور مطلق می خواهند. مانند آزادی مطلق، علم مطلق و کمال مطلق. در این راستا عشق به کمال مطلق باعث می شود که انسان از چیزی که دارد، راضی نباشد و به سوی خواسته خود حرکت کند.

حس کمال گرایی زمینه های آرزو را در انسان ایجاد می کند، در امید علاوه بر اینکه آرزو وجود دارد، حرکت نیز وجود دارد. امید زمانی صادقانه شکل می گیرد که باعث حرکت انسان به سوی خواسته خود شود، در روایتی آمده است” کلید همه بدبختی انسان تنبلی و بی حوصلگی است همچنین امام علی(ع) در روایتی می فرمایند: هر کس با امید است خالق نیز می باشد. بر این اساس کسی که منتظر ظهور امام عصر باشد ولی تلاشی نکند منتظر حقیقی نیست.

قرآن کریم در این رابطه می فرماید: کسی به رحمت خدا امیدوار است که ایمان داشته باشد، اهل هجرت از وابستگی ها باشد و در راه خدا مجاهدت کند. انسانی که به این اندازه در زندگی خود عملیاتی باشد، امیدوار است. امید به دو گونه کاذب و دروغین و صادقانه تقسیم می شود امید صادقانه تلاش یک فرد برای هموار کردن سختی ها و از میان برداشتن موانع برای رسیدن به خواسته هاست.

شخص امیدوار براساس روایتی از پیامبر(ص) که انتظار فرج را از بزرگترین اعمال دانسته اند. اگر خود را آماده ملاقات با امام عصر(ع) می کند باید زمینه سازی کند. برای شناختن یک منتظر واقعی. باید سبک زندگی او را زیر نظر گرفت و از سبک زندگی او می توان فهمید که غافل از حضرت بوده یا خود را برای دیدار حضرت آماده کرده است.

سبک زندگی یک فرد نشان می دهد که او به چه اندازه امید به ظهور دارد. نظام معرفتی و نظام عملی هر شخص نشان دهنده میزان امید در فرد است. گاهی انسان در نظام غلط معرفتی خود دائم به خود بدبین می شود. نشناختن اسباب و علل و عدم شناخت خداوند نیز در این زمینه به او کمک می کند.

به طور مثال در جریان کربلا ۳۰ نفر از یاران عمر سعد دقایق آخر جنگ به سپاه امام حسین(ع) ملحق شدند. یعنی کمتر از ۱۰-۱۲ ساعت از انتهای جهنم به بهشت اعلی رسیدند.

بدبینی به دنبال خود شرک نیز می آورد و کسی که اسباب و علل را نشناسد، در نظام عملی خود تنبل و بی حوصله است، پیامبر(ص) در این زمینه می فرمایند” بیشتر جهنمیان به خاطر تنبلی و بی حوصلگی به جهنم می روند. به این معنا که ممکن است فردی صرفا آدم خوبی باشد ولی به خاطر تنبلی کاری نمی کند.

همه انبیاء بشارت به ظهور امام عصر(ع) داده اند، همه مکاتب الهی و غیرالهی آینده را آینده ای روشن برای بشر ترسیم کرده اند. کتب آسمانی، هندوییسم، بوداییسم و مارکسیسم نیز در مساله تشکیل حکومت واحد بشری مشترک در آینده نیز مشترک هستند. همچنین بین رهبران الهی در تورات و انجیل و زبور به این مساله اشاره شده است. در تورات نیز ده ها آیه در مورد ظهور با خصوصیات جزیی امام آمده است، پیامبر(ص) نیز در قرآن و خطبه غدیر نیز به ظهور منجی اشاره کرده اند ولی همه اینها مسایلی کلی و تاریخی است.

بشارت هایی وجود دارد که مربوط به زمان نزدیک ظهور است. در مورد بشارت های تاریخی در قرآن خداوند می فرماید: ما اراده کرده ایم تا مستضعفان جهان را وارث زمین کنیم. همچنین در روایات بسیاری ائمه در مورد امام زمان(ع) بشارت هایی داده اند که این بشارت ها باعث شده تا جامعه اسلامی پویا، فعال و امیدوار برای برطرف کردن موانع ظهور باشند.

پیامبر اسلام(ص) در روایتی فرموده اند: بشارت دهم به شما که مهدی(ع) در بین امت من مبعوث می شود و اهل آسمان و زمین از او راضی هستند که تمامی این مسایل وحدت و همدلی را نشان می دهد. پیامبر(ص) در ادامه این روایت می فرمایند” امام عصر(ع) فرزند نهمین از فرزندان من است او زمین را بعد از پرشدن ظلم و جور با عدل و قسط پر می کند.

بعد از ظهور نیز بشارت هایی به آبادانی و آثار خیر و برکت زمین داده شده است. دسته دیگری از روایات که مصداقی است. به انقلاب اسلامی ایران اشاره دارد که اهل سنت نیز به آن اشاره کرده اند.

حتی در مورد انقلاب، رهبری، جنگ هشت ساله نیز نشانه های مسلم و قطعی و تعیین کننده در مورد ظهور عنوان شده است. امام خمینی(ره) در این رابطه تصریح کرده اند: همه مسئولان جمهوری اسلامی ایران خود را برای ملاقات با حضرت ولیعصر(ع) آماده کنند ما در انتظار رویت خورشیدیم.

همچنین در بیانات مقام معظم رهبری بشارت هایی در مورد انقلاب جهانی امام عصر(ع) آمده است، امام خمینی(ره) می فرمایند: انقلاب ایران آغازگر انقلاب جهانی امام زمان(ع) است. ما در انقلاب هدف خاصی داریم که با شعار زمینه سازی شروع شده است و فرمایش امام خمینی(ره) در مورد زمینه سازی برای ظهور نیز به عملکرد مسئولان نظام اشاره دارد. به این معنی که اگر به فکر ایجاد حکومت حضرت نباشند، خائن هستند حتی اگر به مردم خدمت کنند.

جهان به دوران آرمانی حضرت مهدی موعود(ع) روز به روز نزدیک می شود و نامه مقام معظم رهبری در مورد هتاکی ها به پیامبر اسلام(ص) بسیار معنادار است و موج بزرگی را ایجاد خواهد کرد، ایشان بسیار دقیق رصد کرده اند که چه زمانی نامه را منتشر کنند. این پیام قطعا تحولات عظیمی را به ایجاد می کند.

منبع: شبستان/فاراقلیط

پیامبر (ص):

اَلْبُـكاءُ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ نَجاةٌ مِنَ النّارِ. جامع الاحادیث ، ص64
گريه از ترس خدا، مايه نجات از دوزخ است.

مردم سه دسته اند:

ابی هاشم می گوید: از امام حسن عسكری درباره این آیه شریفه پرسیدم:

«ثُمَّ أوْرَثْنا الكِتابَ اَّلذِینَ اصْطَفْینا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُم ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُم مُقْتَصِدٌ، وَ مِنْهُم سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِاِذْنِ الله»ِ (فاطر-32)

آنگاه این كتاب را به آن كسان از بندگانمان كه انتخاب نمودیم به میراث دادیم وبعضی ایشان ستمگر خویشند و بعضی معتدلند و بعضی به اذن خدا به سوی نعمتها می شتابند.

امام فرمود: هر سه دسته مربوط به آل محمد ـ علیهم السلام ـ می باشند. آنكه بر خود ظلم روا داشته كسی است كه اقرار به امام ننموده و مقتصد كسی است كه عارف به مقام امام است و گروه سوم اشخاصی هستند كه سبقت در گرفتن فیض و خیرات از امام دارند.

ابی هشام می گوید: من در فكر فرو رفتم كه این چه عظمتی است كه نصیب امامان ـ علیهم السلام ـ شد. و مقداری هم اشك ریختم كه وجود مبارك امام عسكری نگاهی به من انداخت و فرمود: مسئله بالاتر از آن است كه تو فكر می كنی و تو به عظمت و شأن آل محمد ـ علیهم السلام ـ شكر خدا را بجا آور و از او بخواه كه توفیق تمسك جستن به ریسمان ولایتشان را به تو عنایت فرماید زیرا در روز قیامت به همان خوانده خواهی شد زیرا فردای قیامت هرانسانی را با امامش مشحور می كنند امیدوارم كه به راه خیر سیر كنی.

(بحار الانوار، ج50، ص259)

ما همه طالب ظهور توئيم

هستي ما همه فدات، بيا

تويي امّن يُجيب قبلة راز

به اجابت رسد دعات، بيا

پيامبر اکرم (ص) :

صَلاةُ اللَّيْلِ سِراجٌ لِصاحِبِها فِى ظُلْمَةِ الْقَبْرِ. ارشاد القلوب،ج1،ص190

نماز شب در تاريكى قبر براى صاحبش چراغ است.

از عرش،روی فـرش خدا مستـقـر شدی
با روشنایی ات ، شب ما را سحر شدی
تـقـــدیـــر بود ، با همه ی مهربانـی ات …
بت های پیــر بتکــده ها را ، تبــر شدی
دور مــدار مهــر تـو گــردید ، مـاه و مهــر
با یک اشاره ، خالق ” شَقُّ القَمَر” شدی
” لَـولَاک ؛ مَـا خَلَقـتُ الاَفلَاک ” یا نـبـــی !
از هرچه “بود” در دوجهان بود سر شدی
هفت آسمان چو ذره ای از خاک پای توست
بـر آفـریده های زمیـن ، راهـبـر شدی
پیش از بهشــت ، نورِ تـو را آفـریـده بـود
تا منـشــأ و بهانـه ی خـلـق بشــر شـدی
با عشقـت از ازل ، گِل “آدم” سرشتـه شـد
از ما سلام بـر تو که فخـر “پــدر” شدی

الا يا اَيُها المَهدي مُداوم الوَصل ناولها
كه در دوران هجرانت بسي افتاده مشكلها
صبا از نكهت كويت نسيمي سوي ما آورد
ز سوز شعلة شوقت چه تاب افتاد در دلها

معاذ بن جبل در زمان رسول خدا (ص)ا در مسجدى امام جماعت بود. وى در نماز خويش قرائت را طولانى مى كرد.
روزى شخصى از كنار مسجد مى گذشت و قصد كرد نماز را به جماعت بخواند. معاذ طبق معمول شروع به خواندن سوره طولانى كرد. آن شخص ‍ كه براى رفتن عجله داشت . قصد انفرادى كرد و نماز را به پايان برد و بر مركب خويش نشست و رفت .
اين خبر به گوش رسول الله رسيد. حضرت شخصى را نزد معاذ فرستاد و فرمود: معاذ! زنهار از اينكه فتنه ساز باشى و كارى كنى كه مردم نماز جماعت را ترك كنند. تو را سفارش مى كنم كه سوره هاى كوتاه مثل و الشمس و مانند آن را بخوانى .

منلا يحضره الفقيه ، حديث 1154، ج 1، ص 390.