عزيزان! سخن از «سکينه» و آرامش روح و روان در ميان بود، همان گوهر گرانبهايى که خليل اللّه براى يافتن آن، گاهى به ملکوت آسمان ها و زمين نظر مى افکند و آن را در جهان با عظمت بالا جستجو مى کرد:

«وَ کَذلِکَ نُرِىَ اِبْراهيمَ مَلَکُوتَ السَّماواتِ وَ الاَْرْضِ وَ لِيَکُونَ مِنَ الْموُقِنينَ»(1).

و گاه مرغان چهارگانه را که به گفته بعضى از ارباب تفسير هر کدام مظهر يکى از صفات نکوهيده انسان بودند (طاووس مظهر خودنمايى و غرور، خروس مظهر تمايلات شديد جنسى، کبوتر مظهر لهو و لعب، و کلاغ مظهر آرزوهاى دراز!) سر بريد و در هم کوبيد تا پس از احياء مجدد، اطمينان به معاد يابد و به آرزوى قلبى خود (لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِىْ)(2) برسد.

اين گوهر گرانبها يعنى سکينه و آرامش را چگونه مى توان يافت؟ و در کدامين اقيانوس جستجو کرد؟

به شما عرض مى کنم طريقه دسترسى به آن بسيار آسان و در عين حال بسيار مشکل است، به اين مثال گوش جان فرا دهيد:

آيا هرگز در يک روز ابرى، سوار هواپيما شده ايد؟ هواپيما تدريجاً اوج مى گيرد و آهسته آهسته از ميان ابرها گذشته، بالاى ابرها قرار مى گيرد، در آنجا آفتاب عالمتاب با شکوه تمام مى درخشد، همه جا روشن و پرنور است، در آنجا در تمام طول سال هرگز خبرى از ابرهاى تيره و تار نيست و چهره خورشيد هيچ گاه حجابى ندارد، چون برتر از ابرهاست!

ذات مقدس خالق جهان، آفتاب عالمتاب است که همه جا نورافشانى مى کند و ابرها، همان حجاب هايى است که ما را از مشاهده جمال حق، مانع مى شود، اين حجاب ها همان اعمال سوء ماست، همان آمال و آرزوهاى ماست.

و به گفته امام عارفان: «اِنَّکَ لاْ تَحْتَجِب وعَن خَلْقِکَ إلاَّ اَنْ تَحْجُبَهُمُ الاَْعْمالُ دُونَک»(3).

حجاب ها همان شياطينى هستند که به خاطر اعمال ما، در ما نفوذ کرده، و گرداگرد قلب ما را احاطه کرده اند، چنان که در حديث آمده: «لَوْ لا اَنَّ الشَّياطينَ يَحُومُونَ عَلى قُلُوبِ بَنِى آدَمَ لَنَظَرُوا اِلى مَلَکُوتِ السَّماواتِ; اگر شياطين بر دل هاى بنى آدم احاطه نمى کردند، آنها ملکوت آسمانها را مى ديدند»(4).

اين حجاب ها، بتهاى گوناگونى است که با دست خود ساخته، و با هوى و هوس خويشتن پرداخته، و به بتخانه دل سپرده ايم و به گفته بزرگان:

«کُلُّ ما شَغَلَکَ عَنِ اللّهِ فَهُوَ صَنَمُک; آنچه تو را به خود مشغول دارد و از خدا غافل کند بت تو است»!

بت ساختيم در دل و خنديديم

بر کيش بد برهمن و بودا را!

اى عزيز! ابراهيم وار، تبر ايمان و تقوا را بردار و اين بتها را بشکن، تا بتوانى به ملکوت آسمان ها نظر بيفکنى و از «موقنين» باشى! آن گونه که ابراهيم شد: «… وَ لِيَکُونَ مِنَ الْمُوقِنينَ».(5)

غبارهاى هوا و هوس فضاى روح ما را تيره و تار کرده، و مانع ديد چشم باطن ماست، همّت کن و «غبار ره بنشان تا نظر توانى کرد»!

عجب اين که خدا به ما از خود ما نزديکتر است; ولى چرا ما از او دوريم؟ او در کنار ماست چرا ما مهجوريم؟ آرى «يار در خانه و ما گرد جهان مى گرديم»!

و اين بزرگ ترين درد ما و مشکل ماست و بدترين حرمان ما، هرچند راه درمان روشن است.

1. انعام / 75.

2. بقره / 260.

3. دعاى ابوحمزه ثمالى.

4. بحار، ج 59، ص 163.

5. انعام / 75.

فیلترشکن های بسیار قوی و کاربردی …!!!

1- نماز: فکر می کنم بهترین فیلتر شکن دنیا باشه که خود خدا هم زیر این فیلتر شکن امضا و مهر کرده …باوری نداری! ” ان الصلاه تنهی عن فحشا و المنکر”

2- ماه مبارک رمضان: این سری از فیلتر شکن ها مدت زمان طولانی برای شما کاربرد دارد و حتی باعث می شود ویروس هایی که با گناه وارد خود کرده اید قتل عام کند .

3- قرآن : فقط برای این فیلتر شکن بگویم که نظیرش اصلا وجود ندارد همه متخصصان فیلتر شکنی(پیامبران) جلوی این کلام الهی زانو می زنند برای اثر کردنش اول قدم خواندنش و فهمیدن و پله آخر عمل کردن به آن است.

4- محبت اهل بیت: متاسفانه این نسخه از فیلتر شکن ها همه جا پخش نشده و به گفته صاحبان این فیلتر شکن ها این برای کسانی است که واقعا به ما اعتقاد داشته و پیرو ما باشند.

5- اذکار: این ذکر باید توسط متخصصشان تجویز بشود

اخطار اخطار : در مورد این فیلتر شکن باید بگویند نسخه های تقلبی زیادی وجود دارد مواظب باشید

دلیل فیلتر شدن!!!:

وقتی انسان گناه می کند به دلیل جهلشان به ازای هرگناه یک قدم از خدا دور می شود این فیلتر ها بر چشمانمان ،گوش هایمان وقلب ما سیطره می زند و اگر کسی دچار این گناهان شد اگر به یکی از این فیلتر شکن ها وصل باشد ان شاءالله به راه مستقیم هدایت می شود…!!!

منبع: moteahedin.blogfa

بسم رب المهدی

یا علی بیداری به ما نیامده، هدایت دامن گیرمان نشده. کسانی مثل ما نه تنهاآبرویت را حفظ نکرده ایم بلکه خارت داشته ایم به خاطر ناآگاهیمان خفیفت شمرده ایم. نکند دعای پیامبر در غدیر شامل حال ما هم بشود که فرمود:«اللهم اخذل من خذله…»یا علی وقتی در خودمان دقیق می‌شوم می‌بینم مثل مردمانی از کوفه ایم که هزاران دلیل و توجیه برای نافرمانی مان می‌آوریم. یا علی ناله دل مظلومانه ات هنوز هم در فضای جامعه ما طنین انداز است که فرمودی:«شگفتا، اتحاد آنان بر باطل خویش و پراکندگی شما در حق خود دل را می‌میراند و اندوه را تازه می‌گردان، زشت بادید و از اندوه بیرون نیایید» و نفسی لک الفدا که فرمودی :«خدایا اینان از من خسته شده اند و من از آنان، آنان از من به ستوه آمده اند و من از آنان دلشکسته، پس بهتر از آنان و مونس من دار و بدتر از مرا بر آنان مسلط کن.» به جان تو قسم یا علی که دعایت مستجاب شد. در منجلاب گناه و بی ایمانی غرقیم. بی دینان و ستم پیشگان دنیا حکمرانی می‌کنند. زشتی هایمان خوب و خوبی هایمان زشت پنداشته می‌شود. ایمان و محبت و معرفت و انسانیت را پرانده ایم مثل بازی‌های کلاغ پرمان. در دروران ارزانی به سر می‌بریم :« شرف اینجا ارزان، تن عریان ارزان، و دروغ از همه چیز ارزانتر و چه تخفیفی خورده است قیمت هر انسان» یا علی مظلومیتت این زمان مشهود‌تر است چه ظلمی بالاتر از این که ولی الله را اطاعت نکنیم و درکت نکینم و نخواهیم که درکت کنیم. در زندگی دنبال چیزهایی باشیم که تو و خاندانت برای از بین بردن آنها از سرمایه و هستی خود گذشتید. یا علی بیشتر شبیه اجساد زنده ایم که خدا گفت:«مثل سنگ یا حتی سخت‌تر از سنگ که سنگ گاهی می‌شکافد و آب از آن بیرون می‌آید که سنگ از خشیت خدا از کوه هبوط می‌کند.» یا علی ما را چه به خشیت از خدا ؟ مارا چه به طرفداری از تو؟ حیف چون تویی نیست که با مردمانی از ما طرفی؟ یا نه خدا می‌گوید:« ام تحسب أنّ اکثرهم یسمعون او یعقلون ان هم الا کالانعام بل هم اضل سبیلا - تو پنداری که بیشتر آنها گوش می‌کنند یا عقلشان را به کار می‌بندند بلکه آنها مانند چهار پایانند و بلکه بدتر از آنها» یا علی از جانور بدتر چه چیز؟ کسی که برای رستگاری او این همه تشکیلات و تشریفات الهی به پا شده ولی هیچ عبرتی نمی‌گیرد کسی که بیناست ولی نمی‌بیند، کسی که گوش دارد ولی نمی‌شنود، کسی که در پی شهوات مشی می‌کند معلوم است که از جانور بدتر است که آن جانور تسبیح خدا می‌گوید. علی مظلوم کاش شمه ای از مظلومیتت را درک می‌کردیم . یا علی تو خود فرمودی حق را بشناس، طرفدار حق را خواهی شناخت. ما چه کنیم که حق با تو شناخته می‌شود. مگر پیامبر نفرمود که:« الحق مع العلی و علی مع الحق- حق همراه علیست و علی همراه حق است» .علی بزرگ کاش فقط کمی و فقط کمی روی عقیده هایمان تعصب و وحدت داشتیم. علی جان کاش کمی و فقط کمی روی ولایت شما ائمه تأمل داشتیم کاش فقط کمی و فقط کمی به امام زنده مان امام حی و حاضرمان مراجعه داشتیم. کاش می‌توانستیم که شیعه او باشیم . شیعه رگ دار او. امام ما امام همه خوبی هاست ، کاش بشود با امام زمانمان خوب تا کنیم، اورا در غربت هزار ساله اش رها نکنیم، علی جان کاش بدبختی مان را بفهمیم، کاش عمق فاجعه را درک بکنیم،ای کاش از عادت به نداشتن امام بیرون بیاییم، از بی خیالی فاصله بگیریم،علی جان هرچه باشد سر این ریسمان محبت ما با محبت شما خاندان گره خورده است. ما چه کنیم که خدا آب و گل ما را با محبت شما اهل بیت سرشته است. همچنان که حافظ گفت:

عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا                                        ما همه بنده و این قوم خداوندانند

ای خدای علی، ای خدای بخشنده شجاعت و ایمان به علی، ای خدای مداح قران در علی و علی در قران، ما را با ظهور حجتت و ذخیره آخرینت از این بردگی نجات بده. به وسیله این جگر گوشه علی که تمام صفات پدران خود و انبیای پیشین را به ارث برده مسکنت و ذلت را از جامعه ریشه کن کن و ایمان را دوباره به درون دلها و خانه هامان وارد کن. به وسیله این پسر پیامبرت انسانیت را به انسانها بازگردان و حق و حقیقت را پیروز کن.

به امید فرجش که انشاالله نزدیک است. انهم یرونه بعیدا و نراه قریبا

ای که فصل آمدنت ، زیباترین فصل زندگانی است و حضورت گویاترین پیام آشنایی ، ای که باب خدایی و واسطه فیض ، دریای رحمتی و بی کران مهر . . . ما را دریاب . . .

ما را دریاب که خوب می‌دانیم این ماییم که در غفلت به سر می‌بریم ، در غیبت از خود و مولای عشق و شما حاضرترین حاضرانید ، این ماییم که پرده غفلت و زنگار عصیان ، چون خاری در چشمانمان غلتیده و مانع دیدار یارمان گشته است.

این ماییم که معرفت شما را کسب نکرده و بدون شناخت ، بانگ عاشقی و یاری سر می‌دهیم غافل از اینکه معرفت شما الفبای عاشقی است و بدون این مهم پا نهادن در میدان عشق ورزی کار بس بیهوده است.

این ماییم که شما را تنها در دعاهای ندبه و فرج و در آدینه‌ها که دلهایمان غرق دلتنگی است ، یاد می‌کنیم ودر عرصه‌های دیگر زندگی ، در کار و ازدواج و تحصیل و هزاران هزار لحظه دیگر بدست فراموشی سپرده ایم . . .

پس ای مولای عشق ما را دریاب . برایمان دعا کن تا از غیبت به در آییم و زنگار غفلت را بزداییم ، برایمان دعا کن تا جام معرفت را سر کشیم و مضطر در پی ات باشیم ، برایمان دعا کن که تنها شما را الگوی زندگی خویش قرار داده و از هرچه ناپاکی است ، به دور باشیم . آمین یا رب العالمین

به امید ظهور مولایمان آقا صاحب الزمان (عج) که صد البته نزدیک است. صلوات

از بیانات ایت الله بهجت:

1. دعاهای وارده در امکنه و ازمنۀ خاصّ [مکانها و زمانهای مخصوص] اختصاصی نیست، به گونه ای که نتوان در وقت و یا جای دیگر خواند؛ بلکه این گونه دستورها به نحو تعدد مطلوب است. [در محضر بهجت:1/21]

2. جهت دعا این امور لازم است:
الف) ثنا و تعظیم وتمجید ساحت مقدس حضرت حقّ تبارک و تعالی؛
ب) اقرار به گناهان و اظهار ندامت از آن، که تقریباً به منزلۀ توبه یا ملازم آن است؛
ج) صلوات بر محمد و آل محمد که وسیله واسطۀ فیض هستند؛
د) بُکاء و گریه، و اگر نشد تباکی [خود را وادار به گریه نمودن] ولو خیلی مختصر؛
هـ) و بعد از این ها، درخواست حاجت که در این صورت برآورده شدن حاجت، برو برگرد ندارد… البته اگر این مطالب در سجده باشد، مناسب تر است. [در محضر بهجت:1/343]

3. برای سلامتی چشم، بعد از نماز آیة الکرسی خوانده شود و پس از خواندن آن، دستها بر روی چشمها گذاشته و بگوید: (أَللهُمَّ الحفَظ حَدَقَتَیَّ بِحَقِّ حَدَقَتی عَلِیِّ بنِ أَبیطالِبٍ أَمیرِالمُؤمِنینَ (علیه السلام) : خدایا! به حق دو حدقۀ چشم حضرت علی بن ابی طالب امیرمؤمنان (علیه السلام)، دو حدقۀ چشم مرا حفظ کن!) [در محضر بهجت:2/252]

4. برای شفای مریض، آب زمزم و تربت حضرت سیدالشهداء به مرّات عدیده، صدقه به مرّات عدیده به افراد زیاد - اگر چه مبلغش زیاد هم نباشد - داده شود؛ سورۀ حمد هم از یک مرتبه تا صد مرتبه افراد متعدد بخوانند، خیلی تأثیر دارد. علاوه بر این به رفقا هم بگویید دعا کنند. [فیضی از ورای سکوت:227]

5. برای محفوظ ماندن هر صبح و غروب سه بار بگوید: (أَللهُمَّ اجعَلِنی فِی دِرعِکَ الحَصینَةِ الّتی تَجعَلُ فیها مَن تُرید: خداوندا، مرا در زره نگهدارنده و قوی خود - که هر کس را بخواهی در آن قرار می دهی - قرار بده!)[گوهرهای حکیمانه:14]

6. برای یافتن هر چه که گم شده یا دزدیده شده باشد (گرچه انسان باشد) این ذکر را بسیار بخوانید… (أَصبَحتُ فی أَمانِ الله، أَمسیتُ فی جِوارِ الله: در پناه خدا صبح کردم؛ در پناه خدا وارد شب شدم.)[گوهرهای حکیمانه:14]

7. کسی که می خواهد روزی اش فراوان شود، این ذکر را بسیار بگوید و در آغاز و پایان آن هم، یک صلوات بفرستد… (أَغنِنی بِحَلالِِکَ عَنِ حَرامِکَ، وَ بِفَضلِکَ عَمَّن سِواک: خدایا! مرا به وسیلۀ حلالت از حرام خویش بی نیاز کن، و با فضل و بخشش خودت، از هر چه غیر خودت بی نیاز ساز!)[گوهرهای حکیمانه:14]

8. سؤال: برای دوری از ریاء چه باید کرد؟
جواب: با عقیدۀ کامل، اِکثار حوقله (یعنی زیاد بگوید: لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله).[به سوی محبوب:70. سؤال: برای درمان عصبانیّت چه کنیم؟
جواب: با عقیدۀ کامل، زیاد صلوات فرستادن: (أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد).[به سوی محبوب:70]

10. سؤال: جهت علاج غرور، چه راهی را توصیه می فرمایید؟
جواب: بسمه تعالی، اِکثار حوقله (زیاد گفتن: لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله العَلیِّ العَظیم). [به سوی محبوب:71]

11. سؤال: اینجانب به وسواس مبتلا هستم؛ لطفاً جهت برطرف شدن آن مرا راهنمایی فرمایید!
جواب: اِکثار تهلیل (زیاد گفتن: لا إله إلاّ الله)، علاج وساوس است. [به سوی محبوب:71]

12. در مورد اذکار و اوراد و قرائت و امثال اینها، انسان همیشه تحرّی [کوشش در جستجو] و مراقبت نماید [که] چه عملی تا چه اندازه موافق با نشاط و حضور قلبی او است، همان را اختیار کند. [به سوی محبوب:76]

13. در شداید و گرفتاریها، بهترین ذکر این است که از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به ما رسیده: (لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله العَلیِّ العَظیم لاَمَلجَأ وَ لا مَنجأ مِنَ اللهِ إلاّ إلَیه). [نکته های ناب:72]

14. برای دفع بلا و شرّ، این دعا نیز نافع است: (أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِِهِ وَ أَمسِک عَنَّا السُّوءَ: خداوندا! بر محمد و آل او درود فرست، و بدی را از ما باز دار!)[در محضر بهجت:1/343]

15. سؤال: چگونه در تمامی کارها و عبادات، اخلاص را فراموش نکنیم؟!
جواب: بسمه تعالی، در عبادات و تمام کارها اختیاراً راه ندهد، غیر از خدا را و غیر از یاد او را. و همین راهِ منحصر سعادت است![به سوی محبوب:76]

16. سؤال: چه کنیم تمرکز فکر پیدا کنیم؟
جواب: اذکاری که برای جمع کردن فکر مؤثر است، مثل: (لا إله إلاّ الله) را زیاد بگویید.[فیضی از ورای سکوت:228]

17. سؤال: زن و شوهری که بینشان خیلی اختلاف است، چه باید بکنند؟
جواب: هر کدامشان که می خواهد رفع اختلاف شود یا فرد دیگر، صدقۀ متعدّد، به افراد متعدّد، به دفعات زیاد بدهند و برای اصلاح ذات البین زیاد هم دعا بکنند. [فیضی از ورای سکوت:229]

برداشت از وب سایت مصاف

بسمه تعالی
الحمدلله وحده و الصلاة علی سید الانبیاء محمد و آله سادة الأوصیاء الطاهرین و اللعن الدائم علی اعدائهم من الأولین و الآخرین.
و بعد، مخفی نیست بر اولی الألباب که اساسنامه حرکت در مخلوقات، شناختن محرّک است که حرکت، احتیاج به او دارد، و شناختن ما منه الحرکه و ما إلیه الحرکه و ما له الحرکه، یعنی بدایت و نهایت و غرض، که آن به آن، ممکنات، متحرک به سوی مقصد می باشند.
فرق بین عالم و جاهل، معرفت علاج حوادث و عدم معرفت است؛ و تفاوت منازل آنها در عاقبت، به تفاوت مراتب علم آنها است در ابتدا.
پس، اگر محرک را شناختیم و از نظم متحرکات، حسن تدبیر و حکمت محرّک را دانستیم، تمام توجه ما به اراده تکوینیه و تشریعیه اوست، خوشا به حال شناسنده، اگر چه بالاترین شهید باشد؛ و وای به حال ناشناس، اگر چه فرعون زمان باشد.
در عواقب این حرکات، جاهل می گوید: « ای کاش خلق نمی شدم »، عالم می گوید: « کاش هفتاد مرتبه، حرکت به مقصد نمایم و باز بر گردم و حرکت نمایم و شهید حق بشوم ».
مبادا از زندگی خودمان، پشیمان شده بر گردیم؛ صریحاً می گویم: ـ مثلاًـ اگر نصف عمر هر شخصی در یاد منعم حقیقی است و نصف دیگر در غفلت، نصف زندگی، حیات او محسوب و نصف دیگر، ممات او محسوب است، با اختلاف موت، در اضرار به خویش و عدم نفع.
خداشناس، مطیع خدا می شود و سر و کار با او دارد؛ و آنچه می داند موافق رضای اوست، عمل می نماید؛ و در آنچه نمی داند، توقف می نماید تا بداند؛ و آن به آن، استعلام می نماید و عمل می نماید، یا توقف می نماید؛ عملش، از روی دلیل؛ و توقفش، از روی عدم دلیل.
آیا ممکن است بدون اینکه با سلاح اطاعت خدای قادر باشیم، قافله ما به سلامت از این رهگذر پر خطر، به مقصد برسد؟ آیا ممکن است وجود ما از خالق باشد و قوت ما از غیر او باشد؟ پس قوت نافعه باقیه نیست، مگر برای خداییان، و ضعفی نیست مگر برای غیر آنها.
حال اگر در این مرحله، صاحب یقین شدیم، باید برای عملی نمودن این صفات و احوال، بدانیم که این حرکت محققه از اول تا به آخر، مخالفت با محرّک دواعی باطله است، که اگر اعتنا به آنها نکنیم، کافی است در سعادت اتصال به رضای مبدأ اعلی:
« أفضل زاد الراحل إلیک عزم إرادة ».
والحمدلله اولاً و آخراً، و الصلاة علی محمد و آله الطاهرین و اللعن الدائم علی أعدائهم أجمعین.
مشهد مقدس
چهارشنبه مرداد ماه هـ.ش.
مطابق با ربیع الاول 1417 ه. ق.

برداشت از وب سایت مصاف

بسمه تعالی
همه می دانیم که رضای خداوند اجّل، با آنکه غنی بالذات [است] و احتیاج به ایمان بندگان و لوازم ایمان آنها ندارد، در این
است[ که]:
بندگان، همیشه در مقام تقرب به او باشند، پس می دانیم که برای حاجت بندگان به تقرب به مبدأ الطاف و به ادامه تقرب،
[ خداوند] محبت به یاد او و ادامه یاد او دارد.
پس می دانیم به درجه اشتغال به یاد او، انتفاع ما از تقرب به او، خواهد بود؛ و در طاعت و خدمت او، هر قدر کوشا باشیم به همان درجه، متقرب و منتفع به قرب خواهیم بود؛ و فرق بین ما و سلمان سلام الله علیه، در درجه طاعت و یاد او که مؤثر در درجه قرب ما است، خواهد بود.
و آنچه می دانیم که اعمالی در دنیا محل ابتلاء ما خواهد شد، باید بدانیم؛ که آنها هر کدام مورد رضای خداست، ایضاً خدمت و عبادت و طاعت او محسوب است.
پس باید بدانیم که هدف باید این باشد که تمام عمر، صرف در یاد خدا و طاعت او و عبادت، باید باشد، تا به آخرین درجه قرب مستعد خودمان برسیم، و گرنه بعد از آنکه دیدیم بعضی، به مقامات عالیه رسیدند و ما بی جهت، عقب ماندیم، پشیمان خواهیم شد.
وقفنا الله لترک الاشتغال بغیر رضاه بمحمد و آله صلوات الله علیهم اجمعین.
الأقل محمد تقی بهجة
مشهد مقدس
چهارشنبه 1375 هـ ش
مطابق با ربیع الاول 1417 هـ ق

برداشت از وب سایت مصاف

​​بسمه تعالی
آقایانی که طالب مواعظ هستند، از ایشان سؤال می شود: آیا به مواعظی که تا حال شنیده اید، عمل کرده اید، یا نه؟
آیا می دانید که: « هر که عمل کرد به معلومات خودش، خداوند مجهولات او را معلوم می فرماید. »؟
آیا اگر عمل به معلومات - اختیاراً ـ ننماید، شایسته است توقع زیادتی معلوم
خداوند توفیق مرحمت فرماید که آنچه را می دانیم، زیر پا نگذاریم و در آنچه نمی دانیم، توقف و احتیاط نمائیم تا معلوم شود.
نباشیم از آنها که گفته اند:
پی مصلحت مجلس آراستند
نشستند و گفتند و برخاستند!ات؟
آیا باید دعوت به حق، از طریق لسان باشد؟ آیا نفرموده: « با اعمال خودتان، دعوت به حق بنماید »؟
آیا طریق تعلیم را باید یاد بدهیم، یا آنکه یاد بگیریم؟
آیا جواب این سؤالها از قرآن کریم:
( والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا )، و از کلام معصوم:« من عمل بما علم، ورثه الله علم ما لم یعلم » و « من عمل بما علم، کفی ما لم یعلم »،  روشن نمی شود؟
خداوند توفیق مرحمت فرماید که آنچه را می دانیم، زیر پا نگذاریم و در آنچه نمی دانیم، توقف و احتیاط نمائیم تا معلوم شود.
نباشیم از آنها که گفته اند:
پی مصلحت مجلس آراستند
نشستند و گفتند و برخاستند!

وما توفیقی إلا بالله، علیه توکلت و إلیه انیب.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
الاقل محمد تقی البهجة
مشهد مقدس
یکشنبه 1375 هـ.ش.
مطابق با ربیع الاول 1417 هـ.ق.

برداشت از وب سایت مصاف

بسمه تعالی
جماعتی هستند که وعظ و خطابه و سخنرانی را که مقدمه عملیات مناسبه می باشند، با آنها معامله ذی المقدمه می کنند، کأنه دستور این است که « بگویند و بشنوند، برای اینکه بگویند و بشنوند! » و این اشتباه است.
تعلیم و تعلم، برای عمل، مناسب است و استقلال ندارند. برای تفهیم این مطلب و ترغیب به آن فرموده اند: « کونوا دعاة إلی الله بغیر ألسنتکم » با عمل بگویید و از عمل یاد بگیرید و عملاً شنوایی داشته باشید.
بعضی می خواهند معلم را تعلیم نمایند، حتی کیفیت تعلیم را از متعلمین یاد بگیرند.
بعضی « التماس دعا » دارند، می گوییم « برای چه؟ » درد را بیان می کنند، دوا را معرفی می کنیم، به جای تشکر و به کار انداختن، باز می گویند: « دعا کنید! »
دور است آنچه می گوییم و آنچه می خواهند؛ شرطیت دعا را با نفسیت آن مخلوط می کنند. ما از عهده تکلیف، خارج نمی شویم، بلکه باید از عمل، نتیجه بگیریم و محال است عمل، بی نتیجه باشد و نتیجه، از غیر عمل، حاصل شود؛ این طور نباشد:
پی مصلحت، مجلس آراستند
نشستند و گفتند و برخاستند!
خدا کند قوال نباشیم، فعّال باشیم؛ [مبادا] حرکت عملیه بدون علم بکنیم [و] توقف با علم بکنیم.
آنچه می دانیم بکنیم، در آنچه نمی دانیم، توقف و احتیاط کنیم تا بدانیم؛ قطعاً این راه پشیمانی ندارد.
به همدیگر نگاه نکنیم، بلکه نگاه به « دفتر شرع » نماییم و عمل و ترک را مطابق با آن نماییم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

برداشت از وب سایت مصاف

بسمه تعالی
من کلام علی علیه السلام:
« إعلم أن کل شیء من عملک تبع لصلاتک: بدان که هر چیزی از عمل تو تابع نماز توست »؛
علیکم بالمحافظة علی الصلوات الخمس فی اوائل أوقاتها و بالإقبال بالکل إلیه تعالی فیها، لا تفوتکم السعادة إن شاء الله تعالی: بر شما باد به محافظت بر نمازهای پنج گانه در اولین وقتهای آنها؛ و بر شما باد به روی نمودن و توجّه با تمام وجود بسوی خدای تعالی؛ { در این صورت } سعادت را از دست نخواهید داد إن شاء الله تعالی.
وفقنا الله و ایاکم لمراضیه و جنبنا سخطه بمحمد و آله الطاهرین صلوات علیهم أجمعین.

برداشت از وب سایت مصاف